شهید قاضی طباطبایی اسوه‌ علم و شجاعت بود

به گزارش روابط عمومی سازمان جهاددانشگاهی آذربایجان‌شرقی، حجت‌الاسلام داود داداش‌زاده، مدرس حوزه و دانشگاه، در جلسه اخلاق سازمان جهاددانشگاهی استان به مناسبت فرارسیدن سالگرد شهادت آیت‌الله قاضی طباطبایی، اولین شهید محراب، با اشاره به شخصیت والای این شهید اظهار کرد: شهید قاضی طباطبایی، اسوه‌ تقوا، علم و شجاعت بوده و خصوصیات خاص انسانی را به اندازه و وسع خود در وجودش متبلور ساخته بود.

وی با اشاره به دلایل خلقت انسان، اظهار کرد: فقط تعداد اندکی از انسان‌های روی کره خاکی به مفهوم مسیر زندگی و این‌که از کجا آمده و به کجا می‌روند، واقف هستند. این افراد آگاه بر اساس آن‌چه که مشاهده می‌شود، نسبت به ما زندگی متفاوت‌تری داشته‌ و دارند.

داداش‌زاده با اشاره به فرمایش امیرالمؤمنین(ع) مبنی بر این‌ که «انسان آنی است که در طلبش است»، گفت: چیستی و وجودیت انسان، قابل تعریف نیست. چنانچه الکسیس کارل نیز بعد از یک عمر تحقیق درباره بشر به این نتیجه رسید که انسان، موجودی ناشناخته است.

این مدرس حوزه و دانشگاه، با بیان این‌که انسان در بین دو مفهوم نامحدود واقع شده و این وضعیت، چیستی بشر را نمی‌تواند تعریف کند، افزود: هدف از آمدن انسان به این دنیا و عالم مادی، شناختن خود است. اگر انسان بتواند خودش را بشناسد، دیگر با زینت‌های دنیوی، خود را معرفی و نمی‌آراید.

وی با تاکید بر اهمیت خودشناسی، ادامه داد: هرکسی که به خودش توجه نکند، عمرش را باخته است و عوامانه دنیا را ترک می‌کند. انسان باید تفکر داشته باشد و بداند آن‌هایی که به مقامات بالا رسیدند، چگونه به دنیا پشت پا زده‌اند. پاکی وجود بشر، با یک غیبت از بین می‌رود و در نهایت نمی‌تواند از سیطره اعمالش خارج شود.

داداش زاده با تاکید بر این‌که در دنیا، هر چه را که بکاری همان را درو میکنی، بیان کرد: خداوند، دنیای مادی و معنوی را به گونه‌ای ساخته و آماده کرده که حق کسی ضایع نشود. وقتی می‌گوییم با اشک یک یتیم و یا با جاری شدن طلاق، عرش خداوند متعال می‌لرزد، در واقع کل کائنات، عرش خدا محسوب می‌شوند و این مطلب، به ما گوشزد دارد که تمامی رفتارهای بشر بر کل کائنات تاثیر می‌گذارد و یک رفتار بشر تا زمان قیامت با او و سایر انسان‌ها خواهد بود.

این مدرس حوزه و دانشگاه، متذکر شد: رفتارهای ما یا استعدادهایمان را نابود می‌کند و یا رشد می‌دهد. اگر این اعمال و رفتارهای ما به حق الناس گره بخورد، خداوند از آن نمی‌گذرد. جزای تهمت زدن، آتش جهنم است و انسان باید تا زمانی که تهمت خود را ثابت کند در آتش جهنم بماند.