نشست تخصصی گردشگری فرهنگی برگزار شد

به گزارش روابط عمومی سازمان جهاددانشگاهی آذربایجان شرقی نشست تخصصی «گردشگری با هدف امکان سنجی توسعه گردشگری فرهنگی در آذربایجان شرقی» روز سه شنبه، 18 آبان ماه به همت معاونت فرهنگی سازمان جهاددانشگاهی استان برگزار شد.

میهمانان این نشست دکتر علی فارغ، معاون فرهنگی و پژوهشی دانشگاه هنر اسلامی تبریز، دکتر محمدرضا عیوضی، عضو هیئت علمی دانشگاه تبریز، میکائیل نظری مدرس دانشگاه و فعال حوزه گردشگری، محمدشهداد، راهنمای گردشگری و احد حاجی بلند معاون فرهنگی سازمان جهاددانشگاهی آذربایجان شرقی بودند.

دکتر علی فارغ، معاون فرهنگی پژوهشی دانشگاه هنر اسلامی تبریز در این نشست گفت: گردشگری فرهنگی در بوم و اقلیم آذربایجان شرقی بیش از این امکان توسعه ندارد و اگر فکری به حال سیستم‌های حمایتی گردشگری نکنیم نمی‌توان انتظار داشت که بیش از این توسعه یابد.

وی ادامه داد: مقوله گردشگری از جنس علم الاجتماع بوده و موضوع جامعه شناختی است؛ یکی از مصادیق مردم شناسی، موضوع گردشگری است، حال اگر عنوان فرهنگی را به آن اضافه کنیم، آن موقع ژانر ترمینولوژی را هم به آن اضافه کرده‌ایم.

فارغ بیان کرد: اولا گردشگری موضوعی علم الاجتماع بوده و مراوده و تنظیم ارتباط با دیگران ضرورت تعامل است؛ وقتی می‌گوییم گردشگری فرهنگی یعنی نحوه شکل‌گیری تعامل چگونه باشد، اما در این ژانری که ترسیم شد، با حداقل با سه مانع جدی مواجه هستیم.

این استاد دانشگاه ادامه داد: قدر، منزلت و ارزش تعامل را به درستی درک نکرده و فهم درستی از تعیین مرز نداریم، چراکه شرط تعامل هم پوشانی مرزی است؛ گیر اول ما شناختی است، در حوزه‌ی گونه شناختی، ما در اقوام و قومیت‌ها مرزبندی داریم و وقتی صحبت از گردشگری بومی می‌شود بلافاصله مرزهای دگر انگارانه و غیر پندارانه‌ی آن برجسته می‌شود که ما به جای اقوام، قائل به  قومیت‌ها هستیم؛ اقوام یعنی بستگان، اما قومیت بار معنایی دگر انگارانه دارد و این اولین مانع برای شکل‌گیری گردشگری از نوع فرهنگی است‌.

معاون فرهنگی پژوهشی دانشگاه هنر اسلامی تبریز تاکید کرد: اگر در نقطه فعلی خود باشیم و مقصد گردشگری و میزبان گردشگران هم در جای خود باشد، هیچ وقت میزبان خوبی برای گردشگری نخواهیم بود.

وی گفت: باید گردشگری را در سرمایه‌ نمادین تبلور داد تا برای کاربر سطح پایین نیز قابل درک باشد؛ گردشگری زمانی تجلی می‌یابد که برای اقشار سطح معلوماتی پایین بتواند آن را در قالب سرمایه نمادین تبلور دهد.

فارغ، ادامه داد: اتکای ما به طبیعت است، اما برای آن هم کاری نکرده‌ایم، اگر برآوردی از توسعه پایدار ناشی از گردشگری طبیعی کنیم، هزینه ها بیش از فایده‌ها خواهد شد، اما چون فایده‌ی آن برای یکی است و ضرر آن به کل کشور لذا درک نمی‌شود.

دکتر محمدرضا عیوضی، عضو هیئت علمی دانشگاه تبریز نیز در این نشست خاطرنشان کرد: اگر می‌خواهیم در مورد گردشگری فرهنگی حرف بزنیم، اول باید مفاهیم را بدانیم، وقتی گردشگری فرهنگی را می‌شنویم باید تعریفی از فرهنگ آن را بدانیم؛ گردشگری را غالباً در کشور ما پدیده‌ای اقتصادی می‌دانند در حالیکه پایه‌های آن، اجتماعی و فرهنگی است لذا اگر تعاریف و مفاهیم آن را ندانیم، دچار لغزش خواهیم شد.

وی گفت: گردشگر فرهنگی، کسی است که فرهنگ‌ها و دستاوردهای مادی و معنوی آنهایی که قبل او زندگی کردند یا در حال حاضر زندگی می‌کنند را می‌خواهد بشناسد؛ جاذبه‌ها به سه نوع آثار تاریخی، آثار طبیعتی که خدا آفریده و مسائل فرهنگی تقسیم بندی می‌شوند، اما من به این نوع تقسیم بندی‌ها اعتراض دارم؛ ما دو نوع جاذبه‌ی فرهنگی و طبیعی داریم ولی هم در کتاب‌های داخلی که غالبا ترجمه شده و همچنین کتاب‍‌های خارجی، آثار تاریخی را از مفهوم فرهنگ جدا کرده‌اند، در حالیکه تمامی دستاوردهای مادی و معنوی زیر مجموعه فرهنگ است.

این استاد رشته گردشگری اظهار کرد: صنعت توریسم و گردشگری یعنی مجموعه‌ای از عوامل که در آن بیزینس و تجارت دخیل هستند و درکنار هم جمع شدند تا برای برخی از افراد ممر درآمد ایجاد کنند.

میکائیل نظری، فعال و مدرس حوزه گردشگری نیز در این نشست اظهار کرد: شاخه فرهنگی پرطرفدارترین شاخه‌ گردشگری در دنیا است که بنابر آمار سازمان گردشگری جهانی،  بیش از ۴۰ درصد از گردشگری، با هدف فرهنگی است.

وی ادامه داد: اگر بخواهیم در مورد اهداف و زمینه‌های گردشگری بحث کنیم، به میراث ملموس، نمادها و سایت‌های تاریخی قابل مشاهده می‌رسیم یا میراث ناملموس که زمینه ساز کشف و مقایسه هویت فرهنگی کشور و منطقه بوده و و ریشه آن هم به مردم شناسی مربوط می‌شود.

نظری افزود: ایران جایگاه ویژه‌ای در این بحث دارد و از شاخص‌های بالایی نیز برخوردار است؛ ما جزو برترین کشورها از لحاظ شاخص‌های فرهنگی هستیم؛ تمدن کهنی داشته و چهار فصل هستیم که در دنیا فقط دو کشور آن را دارد، همچنین  از نظر تنوع اقوام، هنر و ادبیات  ریشه‌ی قوی را دارا هستیم که شاخص فرهنگی هر ملتی محسوب می‌شود.

این مدرس دانشگاه، گفت: آذربایجان شرقی هم متاثر از سه نوع فرهنگ اسلامی، ایرانی و آذربایجانی است برای مثال در مورد نوروز به عنوان نماد فرهنگ ایرانی در همین آذربایجان آداب و رسوم متفاوتی نسبت به بقیه استان‌ها وجود دارد، نوروز ملی است و مراسمی که در ایام نوروز در آذربایجان برگزار می‌شود، متفاوت با بقیه‌ی مکان‌ها است.

وی یادآور شد: در آذربایجان شرقی بیش از یک هزار و ۸۰۰ آثار ثبت ملی داریم که تعدادی هم در بخشی از زمان اهمیت داده نشده و الان مورد انتظار ثبت ملی هستند؛ یک هزار و ۷۰۰ آثار در آذربایجان غربی، بیش از یک هزار

محمد شهداد، راهنمای گردشگری نیز در ادامه این نشست گفت: گردشگری و فرهنگ بسیار گسترده است، برای اینکه در مقیاس جهانی یک تعریف منسجم گفته شود که بتوان از آن استفاده کرد، این است که ضروری‌ترین علت سفر گردشگر در توسعه‌ی فرهنگی، یادگیری است تا تجربه کرده و کشف کند.

وی افزود: ما باید گردشگری فرهنگی را امکان‌سنجی کنیم تا ببینیم که توسعه‌ پایدار آن چگونه است؛ گردشگری فرهنگی با گردشگری هم پوشانی دارد، در ادامه‌ی تعریف، به جاذبه‌ها و محصولاتی بسیار مهم اشاره کرده که اولین چیزی که در توسعه‌ی گردشگری  فرهنگی به آن تاکید شده، هنر و معماری است و در این مورد استان و شهر ما جزو برجسته‌ترین‌ها است چراکه از هر هنری در تبریز و استان داریم؛ طرف میخواد یاد بگیرد، تجربه کند، بخرد و استفاده کند.

وی گفت: وقتی به طرف می‌گوییم، در کارگاه فرش گره بزن نوعی گردشگری فرهنگی انجام دادیم، شاید خوشنویسی به نام قزوین ثبت شده باشد، اما اصفهان و تبریز نیز در باب خوشنویسی ظرفیت بالایی دارند که باید آن را در نظر گرفت. 

شهداد خاطرنشان کرد: ما در میراث فرهنگی و تاریخی نیز غنی هستیم در زمینه‌ اسلامی- ایرانی، ارمنی- مسیحی و ... که برای توسعه یافتن این بخش می‌توان بر روی تعزیه بازار تبریز کار کرد که با تعزیه‌های بقیه جاها فرق دارد، اینکه از هر محلی در بازار جمع شده و با استایل خود تعزیه برگزار کرده و خارج می‌شوند، اتفاق نابی است.

احد حاجی بلند، معاون فرهنگی سازمان جهاددانشگاهی آذربایجان شرقی نیز در این نشست گفت: در استان آذربایجان شرقی ظرفیت‌های بسیار برجسته ای برای توسعه گردشگری وجود داشته و به نظر می‌رسد در حوزه گردشگری فرهنگی نیز آذربایجان شرقی و تبریز پتانسیل ویژه‌ای برای توسعه توریسم فرهنگی دارد، لذا مرکز گردشگری علمی-فرهنگی دانشجویان ایران این نشست‌ها را برگزار کرده تا با جمع آوری نخبگان این حوزه و تبادل افکار و اطلاعات آنها، راهکارها را تبیین کرده و به مراجع تصمیم‌گیر و تصمیم ساز انتقال دهد.

وی افزود: سعی می‌کنیم تا متغیرهای اقتصاد، فرهنگ، سلامت، امنیت و سیاست را در حوزه‌ گردشگری به صورت موردی و موضوع محور به بحث و بررسی بگذاریم.

حاجی بلند بیان کرد: چالش‌ها و موانعی در سطح استان آذربایجان شرقی و کلانشهر تبریز وجود دارد که از آن جمله می توان به ترافیک نابسامان شهری، ناوگان فرسوده حمل و نقل، تسهیلات و خدمات گردشگری نامطلوب و با کیفیت پایین، محوطه‌های تاریخی فرهنگی نابسامان، ضعف مدیریت شهری در حوزه گردشگری، کمبود فضاهای تفریحی، وجود پاره ای تعصبات منطقه ای و قومی، نگرش‌های نادرست و فقر پژوهشی در حوزه گردشگری اشاره کرد. 

معاون فرهنگی سازمان جهاد دانشگاهی آذربایجان شرقی گفت: گردشگری فرهنگی به مردم، ادبیات، هنر و المان‌های فرهنگی و تاریخی مرتبط بوده و خیلی هم وسیع است، اما سوال است که ما در تبریز برخی از خانه‌های تاریخی چون بنیاد پژوهشی شهریار و خانه موزه استاد شهریار، خانه پروین اعتصامی و مقبره دوکمال را داریم، اما چرا گردشگری ادبی در تبریز شکل نمی‌گیرد؟! یعنی بسترها و ظرفیت های لازم هستند، اما فردی یا سازمانی که آنها را جمع آوری کرده و استفاده کند به صورت اختصاصی به چشم نمی‌خورد، وقتی که نگاه به گردشگری نگرشی استراتژیک و راهبردی نیست، چه انتظاری داریم.